Groeten terug.

Nu zit ik niet in Tanzania, wat ik wel graag zou willen, maar nu zijn er 2 jongens uit Haydom op visite hier. Anania en Wilson.

Na een paar weekjes voorbereiding, gaan Baukje en ik zondagmorgen (6.00 uur vertrekken we) vol goede moed naar schiphol. Na een gezellig ritje, staan we voor de schermen van alle aankomende vluchten. Maar alles wat erop staat, geen et706, die wij moeten hebben. Wij weten niet beter dan dat ze de 20e aankomen, stond in bijna elke email van ze. Halen we het lijstje van de vlucht er eens bij. "Baukje het is toch de 21ste vandaag he", en we kijken mekaar verschrikt aan. "NEE het is de 20ste". Baukje gaat eerst van de schrik zitten en ik doe niets anders dan hard lachen, we staan een dag te vroeg op schiphol. De jongens hebben er natuurlijk nooit aan gedacht dat ze de 21ste pas aankomen, en wij hebben het niet goed nagekeken. DOM. Maar de koffie was erg lekker, nog een kleine troost.

Maandag morgen maar weer een nieuwe poging.
Vol goede moed weer op weg. We staan weer voor de schermen, en jawel ze staan er nu wel tussen, pffff. Ze hebben alleen wel vertraging van bijna 1 uur, maar dat mag de pret niet drukken. Weer ff een lekker bakkie koffie, tja de goede wisten we nu te vinden he. Kort nadat het vliegtuig was geland wij naar de gate, maar alles wat er kwam, geen Anania en Wilson.

Dan gaat mijn mobiel af, ik begin maar in het engels want het zal Anania wel zijn, maar nee, iemand van schiphol aan de lijn. "sta je op schiphol", ik zeg dat klopt. "sta je op 2 mensen te wachten", dat klopt ook nog. Ik denk er zit me hier iemand in de maling te nemen, begon al voorzichtig een beetje rond te kijken of ik Ralf Imbar zie staan. Ik dacht, na alle grappen die ik heb uitgehaald ben ik nu aan de beurt. Maar volgens de meneer aan de telefoon moeten we naar de info-balie en zeggen dat we naar de centrale aankomst moeten.
Wij daarnaar toe en leggen het verhaal uit aan de vriendelijk dame daar, ze begint met hele grote ogen te kijken en zegt verschrikt, "maar dat is bij de politie"!!!!!. Ojee wat nu. We moesten naar een andere hal. Intussen gaat er van alles door je hoofd, wat hebben ze gedaan? Moeten ze vanavond alweer met de 1ste vlucht terug?

Maar weer naar de info balie in de volgende hal. Die bellen een beetje rond naar de poliet daar, maar geen jongens te vinden. Toen moest ik zelf maar ff met iemand bellen. Toen waren ze gelukkig terecht. We moesten naar een bepaalde deur. Waar we worden opgehaald door iemand van de politie.

Wij met die kerel mee, en hij legt uit dat dit wel vaker voorkomt, en nee ze hebben niets gedaan. Pfffffffff. Ze konden het allemaal niet goed vinden en hebben toen de politie maar gevraagd ze te helpen. Dus ze zaten mooi bij de politie op ons te wachten.
Dat hadden ze toch mooi opgelost zo met z'n beiden.

Net Afika, niet alles gaat in 1 keer goed. Maar ze zijn gelukkig goed overgekomen. En nu staat ze een heel avontuur hier te wachten.