Training.

Hallow allemaal.

Allereerst bedankt voor alle leuke reakties , emailtjes en sms-jes. Het is erg leuk dat zoveel mensen meeleven met het hele verhaal.
Het eind van vorige week druk geweest om het voor mekaar te krijgen om door te mogen gaan. Het districts kantoor ligt wat op een berg dus het heeft de nodige zweetdruppels gekost, letterlijk en figuurlijk. Ben in totaal geloof ik een keer of 20 vorige week naar kantoor geweest daar. Maar dan eindelijk op donderdagmiddag eindelijk officieel toestemming om door te mogen gaan. Joooooooooooeeeeeeehooooooeeeeeeeeee!
Was toch wel een opluchting. Ik was er ff bang voor dat het verhaal niet doorging aangezien ik geruchten had gehoord dat er een paar mensen niet wilden dat ik doorging. Maar ik denk dat het mijn geluk is geweest dat deze mensen vorige week niet aanwezig waren.

Maar ik had stiekum alles al wel voorbereid en geregeld, dus hoefde vrijdag alleen maar de regel dingen te bevestigen en te zorgen dat de deelnemers een uitnodiging kregen. Met de uitnodiging heb ik hulp gekregen van iemand van de lutherse kerk, mijn swahili gaat wel goed vooruit, maar zo super snel nou ook weer niet. Ook een gelukje was dat er een andere training was in Same met deelnemers uit dorpen die ik ook uitnodigde. Dus de brief was ook binnen no time verspreid. Ja ja, soms kan iets snel in Afrika. Binnen een half uur ook al enkele bevestigingen dat ze zouden komen. Lang leve de mobiele telefoon.

Toen vrijdag avond met een paar dames van het hostel op stap om de bruiloft van Anneke en Bas (die ik dus helaas moest missen) te vieren.

Ook vrijdag John uit Haydom ontmoet. John is iemand van een primary school uit Haydom. Baukje heeft veel contact met hem ivm een samenwerking. Ik had van Baukje wat spullen meegekregen om aan hem te geven.
Aangezien ik niet zoveel tijd over hou om naar Haydom af te reizen hadden we in Moshi afgesproken op zaterdag, maar op vrijdag begon hij al te sms'en. Ik kon vrijdag echt niet weg hier uit Same ivm het project dus hij moest toch echt tot zaterdag wachten. Maar hij is bijna de eerste afrikaan die ik tegen kom die aan tijdsplanning doet. Het kwam hem dan beter uit dat hij naar Same kwam. Ook goed, scheelt mij weer een busreis. Ik had gezegd, laat het ff weten als je op het busstation bent, dan haal ik je wel op. Dus na een telefoon van hem (lees hij laat hem overgaan en hangt dan snel op in de hoop dat ik terug bel) dacht ik hij is er. Dus ik vol goede moed naar het busstation en hem gebeld. Antwoord: nee hij zat nog in Moshi. Dus ik op mijn gemakkie terug. Ben net weer bij het hostel, krijg ik een sms: grapje! Dus ik dacht hij is er wel. Dus ik weer terug en maar weer gebeld. Nee hij was nog niet in Same. Hij was halverwege Moshi-Same! Inmiddels weet ik ook niet meer wat ik moet denken. Maar dan eindelijk zijn volgende sms dat hij in Same is, hoe hij eruit ziet (stropdas en jasje) en vraagt hoe ik eruit zie, behalve dan dat ik mzungu ben. Heb terug gesmst, the good looking one at the busstation (haha).
Ik naar het busstation en vond hem erg snel, er lopen hier niet veel met een stropdas. Heb hem alle dingen van Baukje gegeven en een hele tijd met hem zitten kleppen. Was erg gezellig, hij is een erg grappige kerel. Ik krijg nu bijna elke dag wel een sms over hoe het gaat en waar hij uithangt.

Verder heb ik het weekend niet veel gedaan behalve dan de voorbereidingen voor het project.
Ook heb ik eens zelf gekookt. Normaal zondag soepdag in Lattrop, dus een grote pot groente soep gemaakt. Heb een pannetje naar Helena gebracht, die was super blij. Ze vloog me om de nek van blijdschap.
's Avonds met een groepje hier de soep opgegeten. Iemand van hier had chapati's (soort pannekoek) gemaakt. Ik had Karani gebombardeerd als ere gast. Kreeg hij voor de grap van iemand hier een net jasje aan. Hij glunderde helemaal zo trots was ie dat hij de ere gast was. Erg leuk om iemand zo blij te zien, met zo iets kleins als een pan soep en ere gast. Normaal gesproken eet hij ook niet met de gasten mee, dus voor hem ook wel uniek.

En dan maandagmorgen is het zover, de training. We zouden om 8 uur beginnen maar er is nog niemand. Ik maak me ook niet te veel zorgen TIA (this is africa). Maar uiteindelijk komen alle mensen die uitgenodigd zijn ook opdagen, en voor afrikaanse begrippen ook nog wel aardig op tijd. Msafiri heeft geholpen met de training. Zachariah niet, op verzoek van het district moest hij helpen maar vervolgens krijgt hij ander werk toe bedeeld. Maar maakt me weinig uit, met Msafiri alleen lukt het ook wel. Maandag hebben we bloedparasieten, labveiligheid en witte bloedcellen.
Dinsdag waren de onderwerpen poepjes, plasjes, bezinkingen en sikkelceltest.
Woensdag morgen eerst 1.5 uur over rode bloedcellen en hemoglobine gepraat en toen een praktijk deel in Same dispensary. Dit deel viel wel wat tegen aangezien het materiaal wat ze hebben (microscoop, bse rek) niet goed functioneert. Is erg oud allemaal, dus nog veel werk te doen hier. We hebben geprobeerd wat preparaten van malaria en TBC te laten zien. Een imporved neubauer telkamer (voor de niet labmensen, is voor het tellen van de witte bloedcellen) onder de mic te laten zien. De bloedafname van begin tot eind besproken en ze hebben zelf posters gemaakt over veiligheid.
Na dit allemaal weer terug naar Amani voor de afsluiting van het geheel. Ik had certificaatjes gemaakt en ze dat overhandigd, met een klein kadotje (enkele bezinking pipetten en een improved neubauer). Ook ik word uitgebreid bedankt met een lied en een dansje en word in een kitenge gewikkeld (voor de 3e keer deze week, ook in ruvu en bij iemand thuis.)
Al met al volgens mij en de deelnemers een geslaagde training. Nu op naar de volgende stap, ze allemaal bezoeken op hun eigen lab. Volgende week wil ik naar Moshi om op zoek te gaan naar wat lab materiaal wat ik dan tijdens die bezoeken mee kan nemen.

Maar eerst een weekendje relaxen. Ik ga morgen naar Tanga, een stad aan zee. Deodata (vorige huisgenoot) woont daar nu en ga haar ff bezoeken en beetje strandhangen. Ow, ja en volgende week ook misschien naar Mkomzia nation park en misschien wel het project van de black rhino te bekijken. Iemand van hier die ik goed ken kent de mensen van het project goed. Tilman (de duitser) en ik gaan dan met het mee. Had het niet in de planning om hier naartoe te gaan, maar zo'n super aanbieding kan ik toch niet afslaan.

Straks nog ff naar Helena om te lunchen. Haar zoon heeft vakantie nu en is in Same dus ze wil graag met zijn allen eten en ik mag ook komen.

Nou zo wel weer genoeg vertelt, en de kleermaakster staat hier op me te wachten. Ze gaat me een gauni (jurk) maken van de kitenge die ik gister heb gekregen.

Nou toedels dan maar weer en een vrolijk pasen allemaal.

Fudith.