Laatste weekje Same.

De tijd vliegt weer voorbij. Dit is mijn laatste week Same. Volgende week ga ik naar Haydom toe. Ik weet nog niet precies welke dag. Ik hoop een klein beetje dat er volgende week een auto uit Haydom in Arusha is zodat ik mee kan. Scheelt toch een paar uur reizen. Maar hiervoor kan ik Anania bellen op zijn mobiel. Ja ja dat kan schijnbaar tegenwoordig ook in Haydom. Van de ene kant vind ik het erg jammer dat ik hier weg ga, maar aan de andere kant is het ook erg leuk om weer naar Haydom te gaan.
Op het lab is inmiddels mijn nieuwe aanvraagformulier in gebruik, maar dat gaat natuurlijk niet zomaar. Het magazijn die de voorraad verstrekt kopieert natuurlijk nog steeds de oude. Maar gelukkig zijn er artsen die al om de nieuwe vragen, dat scheelt een hele boel en zijn ze er blijkbaar erg blij mee. Het nieuwe systeem dat ik bedacht heb om de buizen beter te labelen werkt inmiddels ook goed. Heb alle testen nagekeken of het goed wordt uitgevoerd. We zijn nu bezig met het verbeteren van het schrijven van resultaten op de aanvraag, dat word erg vaak "vergeten". Maar dat is wel lastig. We proberen om met een rooster te werken. Op papier ziet het er erg mooi uit, maar ja dat is met heeeeeeel veeeeeel dingen zo. Maar blijkt in de praktijk toch niet te werken. Maar we doen ons best. Ook heb ik voor de secundary school een voorschriftje gemaakt voor het lab daar. Ze zijn nog bezig met het bouwen dus nu kan ik nog wat tips geven.
Vorige week was er een feestje vanwege de opening van de sec. school. Aangezien mijn huisgenoot er lerares is moet ik er ook naartoe. Overdag eerst gewoon naar het lab en daarna het feestje. Ik kom net na het officiele deel. Net op tijd dus. Het feestje begint net op gang te komen. Alle sec. scholen uit Same zijn er. Heel wat kids van rond de 14. Die voorzichtig beginnen te dansen. Ook Arjen is er, hij werkt in Hedaru aan een project. Kan ik een keer gewoon nederlands praten. Na 2 uur vind ik het wel genoeg en ga naar huis. Het feestje is toch bijna af word me verteld. Nog 1 plaatje en dan is het af, maar als ik 2 uur later nog muziek hoor, loop ik toch maar ff terug. Ik sta nog maar met 1 voet in de deuropening en direct een horde kids om me heen. Ik kom er nu niet onderuit, ik moet wel mee de dansvloer op. Maar het scheelt dat ik slecht stil kan staan als ik muziek hoor. Al met al een erg gezellig feestje en leuk om mee te maken.
Afgelopen weekend zou ik de bergen in en daar ook blijven slapen. Maar het weer zit tegen. Het heeft de hele nacht geregend (het regenseizoen is begonnen). En het heeft vorige week in de bergen erg veeeeel geregend dus het is niet veilig om er naartoe te gaan. Het plan is dus veranderd. We (ik en Luther (Bob Marley look a like)) gaan op de mountain bike naar Mwembe dat is een plaatsje ongeveer 15 km verder. We moeten wel een deel door de bergen maar hier is het nog veilig.
Het fietsen de heenweg valt wel een beetje tegen. Erg veel klimmen, en met dat kleine verzetje van Roy kwam ik niet elke bergje op. Maar na ik geloof 2 uur zijn we toch over. Het is een klein dorpje en het duurt niet lang of de eerst nieuwsgierige mensen komen naar de mzungu kijken. Het dorp heeft erg veel regen gehad, dat kon je goed zien. Sommige stukken van de straat was 1 zee. We konden niet veel anders dan door de plassen fietsen, en ik maar hopen dat er geen kuilen in de weg zitten. Sommige stukken waren ongeveer 50m lang. Maar gelukkig ben ik overal droog doorekomen. Op mijn schoenen na dan want het werd af en toe wel erg diep. De terugweg ging een stuk makkelijker, het grootste deel lekker van de bult af. Het was de hele dag bewolkt en heb geen zon gezien, dus dat kwam voor het fietsen wel mooi uit, maar ben wel verbrand!!! Eigenlijk voor het eerst sinds ik hier ben.
Zondag ben ik met iemand van de diocese meegeweest naar Makanya en naar Hedaru. En heb de boel daar ook eens bekeken. Het heeft hier vorige week zo hard geregend dat een deel van de high way kapot is geslagen door het water dat uit de bergen komt. En ook het spoor is op sommige plekken kapot. Nou ja, het spoor ligt/hangt er nog wel maar de grond eronder is verdwenen. Dus wat betreft watergeleiding is hier nog genoeg te doen, broer lief. Alhoewel de kinderen de nieuwe zwembaden die ontstaan wel geweldig vinden. Wel een ranzig gezicht, die zwemmende kinderen in dat modderwater. Ook maken sommige mensen er dankbaar gebruik van door hun was er in te doen, of het dan schoner word is natuurlijk de vraag. Of ze poetsen hun fiets.
Verder voor deze week niet veel in de planning. Op het werk de laatste dingen afronden en van het weekend maar eens beginnen met afscheid nemen en mijn tas te pakken. Ik hoop dat ik alles meekrijg in mijn tas.
Mijn volgende berichtje komt dus waarschijnlijk uit Haydom of Arusha.

Groetjes en kwa heri.

Joedi